De Digitale Buddies reeksen zijn alweer op de helft! Supervisor Lieke vertelt:
“Alweer voor de derde keer begeleid ik als supervisor het project Digitale Buddies. Dit keer in Buurtcentrum De Dreef en Buurthuis De Rosa. De ouderen hebben de afgelopen weken geoefend met Google, het versturen van e-mails, Word en Google Documenten. Met hulp van de studenten leren ze stapje voor stapje om zelfstandig hun device te gebruiken, onder het credo ‘voordoen, samen doen, zelf doen’!
Nog veel mooier en misschien wel belangrijker dan de digitale stapjes is het contact tussen de studenten en ouderen. Soms gaat dit direct vanzelf, en soms is het even wennen aan elkaar. Dat hoort er ook bij! Wanneer het goed loopt, krijgen we de volgende reacties van studenten:
“Ik vond het een super leuke ervaring. Ik merk dat de ouderen open zijn en het leuk vinden om hier te zijn. Ik denk dat ze het super leuk vinden. We hebben veel gelachen. Ze hebben ook veel vragen gesteld.”
Student bij Digitale Buddies
“Ze hebben de hulp van mij nog erg nodig, ik heb op een blaadje alles stap voor stap gezet.”
Student bij Digitale Buddies
Waar ik zelf erg van geniet zijn de kleine dingen die in de bijeenkomsten gebeuren. We werken zowel met Nederlandstalige als ook met anderstalige studenten. Elke student geeft één keer een presentatie over een digitaal thema. Voor de anderstalige studenten kan het soms wat spannender zijn om dit te doen vanwege de taal. Hoe mooi is het dat een Nederlandstalige student zichzelf dan aanbiedt om nog een tweede keer een presentatie samen met deze student te doen? Andere dingen zijn de lieve, geïnteresseerde vragen die de studenten aan de ouderen stellen, of het éindeloze geduld als iets voor de tiende keer uitgelegd moet worden. Of een jongen die naar me toe komt om te vragen of hij de volgende keer koekjes mee mag nemen voor de ouderen. Hier maak je mij zo blij mee.
Zelf leer ik ook elke bijeenkomst weer nieuwe dingen, vooral wanneer ik aansluit bij de gesprekjes tussen de studenten en de ouderen. We hebben een gezellige mengelmoes aan culturen in de groepen zitten. Ik leer hoe verbindend de gebruiken en rituelen van deze culturen zijn, hoe hecht families zijn en wat voor heftige dingen sommige studenten al op jonge leeftijd mee hebben moeten maken. Maar bovenal leer ik dat we in de kern ontzettend op elkaar lijken, waar we dan ook vandaan komen of welke leeftijd we dan ook hebben.
We hebben nog vijf weken om verder te oefenen en te kletsen. Misschien lukt het tegen die tijd zelfs wel om scherpe foto’s te maken!”